Gazetarja Iva Tiço, prej kohësh tashmë është në një lidhje dashurie me një partner gjerman, të cilin përpiqet ta mbajë larg syrit të mediave. Por, sot ajo ka folur më tepër rreth lidhjes që ka ndryshuar jetët e tyre. Gazetarja shprehet që për partnerin ndryshimi ka qenë më i madh, pasi ka ardhur “jabanxhi” në Tiranë.
Pjesë nga rrëfimi:
Aldo: Nga sa di unë, për më tepër se tre vite ti je në një lidhje, marrëdhënie, që e ke bërë të ditur vetë, që ke gjetur dashurinë e jetës. Ka ndryshuar Iva, apo ka ndryshuar ai ditëziu?
Iva Tiço: Ai ditëziu ka ndryshuar më shumë të them të drejtën. Tani do më pyesë: “Çfarë do të thotë ditëzi në shqip?”. Hajde t’ia përkthej. Mendo, ditëzi, “black day” në anglisht.
Aldo: Jo “black day” jo, “lucky man”.
Iva Tiço: Okej, kështu do ta lëmë. Ai ka ndryshuar më shumë se ai ka ndryshuar vendbanimin. Është bërë jabanxhi këtu te Selvia ku më more, siç e sheh. Ai ka ndryshuar më shumë, por dhe unë kam ndryshuar.
Aldo: Çfarë ka ndryshuar në këtë lloj marrëdhënie?
Iva Tiço: Marrëdhënia kërkon punë, nuk merret e mirëqenë. Do shumë punë, do shumë përkushtim. Ka ndryshuar koha që unë shpenzoj për gjërat e mia, për shoqet. Unë kam qenë shumë e lidhur me shoqet, kam një jetë shumë të gjallë për shkak të punës. Kështu që i kam kufizuar goxha.
Aldo: Edhe ai nuk besoj se del më me çunat?
Iva Tiço: Nuk ka çuna ai. Gjermanët nuk kanë çuna. Këtu ka filluar të gjejë ca çuna dhe të dalë, po ka ndryshuar, ndryshon normalisht. Po nuk ndryshove, kam idenë që vjen dita dhe ajo marrëdhënia sheh krisjet e veta.
Aldo: Domethënë është një ndryshim ky, me mirëkuptim apo i detyruar nga tjetri?
Iva Tiço: Për mua ka ardhur në mënyrë graduale dhe e kam bërë vetë. Po të kthehem mbrapsht… ka qenë për shembull dikur, iu thoja shoqeve, shoqeve që ishin të martuara, nuk e kuptoja për shembull pse… mendoja se nuk i linin burrat. Po tani e shoh që, thua edhe vetë, prit se ke marrëdhënie të tjera, ke detyrime të tjera. Ose fillon frekuenton më shumë çifte, që janë çifte më tepër sesa njerëz “single”.
Aldo: Është ndjesi apo arsyetim?
Iva Tiço: Vijnë të dyja bashkë. Për mua me një lloj pjekurie sepse unë po martohem dhe në moshë të pjekur, siç e kupton. Mendoj që këto gjëra bëhen shumë më natyrshëm. Ti e di çfarë funksionon, ke dëgjuar si… domethënë, nëse nuk di si ta ruash martesën, të paktën di si ta prishësh dhe bën çmos që mos ta prishësh. Kështu që do kohë, do përkushtim, do mirëkuptim do dhe të bësh lëshime të vogla.
Aldo: Ti vetë, në çfarë ke hequr dorë?
Iva Tiço: Kohë, më tepër kohë.
Gazetarja thotë se martesa ka qenë një plan që prej vitit të shkuar, por shumë shpejt mund ta shohim me fustan të bardhë.
Gazetarja thotë se martesa ka qenë një plan që prej vitit të shkuar, por shumë shpejt mund ta shohim me fustan të bardhë. Plani i tyre i ardhshëm është blerja e një shtëpie.
Iva Tiço: Ja të martohem njëherë. Po pra, të martohem dhe të shoh. Kur të bëhemi dhe me letra se tani quhemi “ndërtim pa leje” (duke qeshur).
Aldo: Mirë, ke aplikuar?
Iva Tiço: Po, kam aplikuar.
Aldo: Tani atë shprehjen “jemi në pritje të bërjes së letrave”, është reale, është e vërtetë?
Iva Tiço: Letrave të martesës, po.
Aldo: E kemi këtë vit?
Iva Tiço: Nuk e di. Besoja që do ta kisha vjet, nuk arritëm. Ndoshta ky vit, ndoshta vitin tjetër, tani në këtë pikë…
Aldo: Shkaqe ekonomike, oraresh?
Iva Tiço: Të gjitha bashkë të zënë shumë. Po donim të merrnim një shtëpi, tani ti e di si janë bërë shtëpitë këtej rrotull.
