Besimtarët katolikë kremtuan dje Pashkën, që për ta simbolizon ringjalljen e Jezusit, 3 ditë pas kryqëzimit të tij. Pashkët konsiderohen dhe një përmbushje e Mesisë, që do të përndiqej, do të vdiste për të shlyer mëkatet e njerëzimit, dhe më pas do të ringjallej më ditën e tretë.
Në Dhjatën e Re të Biblës, ngjarja thuhet të ketë ndodhur tri ditë pasi Jezusi u kryqëzua, nga romakët dhe vdiq në vitin 33 pas lindjes së tij. Sipas Dhjatës së Re, romakët arrestuan dhe persekutuan Jezusin, sepse ai pretendonte të ishte “Biri i Zotit”.
Dhe për të vërtetuar pretendimin e tij, ai dha disa profeci, në mesin e të cilave ishte dhe ringjallja. Duke mbajtur fjalën e dhënë, ai u ringjall dhe më pas trupi i tij u zhduk në ditën e tretë, e që pas asaj kohë kjo datë njëhsohet me festën e pashkëve.
Me kalimin e kohës, Pashkët u bënë një festë me shumë tradita të lashta dhe simbolika që lidhen me të.
Origjina e fjalës Pashkë nuk është e sigurt. Emri mendohet të ketë ardhur nga perëndesha gjermane Eastre, që do të thotë pranverë dhe pjellori. Perëndesha e Pashkëve, në mitologjinë nordike, quhet Ostara, që do të thotë “sezoni i lindjes së re”.
Këtu janë disa simbole të njohura gjerësisht të Pashkëve
Ka shumë arsye pse lepujt përdoren si simbole të Pashkëve. Arsyeja e parë është për shkak të sezonit të tij të çiftëzimit. Lepujt lindin në pranverë, ndërsa pranvera shihet si sezoni i rilindjes.
Këto kafshë shihen gjithashtu si simboli i lashtë i hënës, që përputhet ndërsa Pashkët festohen sipas pozicionit të hënës. Një gropë lepuri gjithashtu thuhet se simbolizon Krishtin që del nga varri.
Nga ana tjetër, vezët shihen gjerësisht si fillimi i jetës. Kjo traditë vinte nga shumë kultura të tilla si persiane, greke dhe kineze, të cilët dhanë dhurata me vezë gjatë festave të pranverës dhe egjiptianët, persët, grekët dhe rumunët hëngrën vezë të lyer gjatë festave të pranverës. Ndalimi i vezëve në disa zona gjatë Kreshmës i bëri vezët një delikatesë gjatë Pashkëve.
Vezët e lyera u pranuan vetëm si një simbolikë, pasi vezët u pranuan si një traditë e Pashkëve. Në të kaluarën, ngjyra e kuqe do të tregonte gjakun e Krishtit kur ai vdiq. Por tani, ato janë me shumë ngjyra dhe janë pikturuar me ngjyra të ndryshme për të shtuar gëzimin në një festë.
Embëlsirat e Pashkës
Karamele në formë fasulesh dhe vezë e lepurusha Pashke prej çokollate. Më e njohura në këtë grupim është veza prej çokollate, e cila daton në fillim të shekullit të 19-ë dhe e ka origjinën në Europë. Karamelet në formë fasuleje u prodhuan së pari në vitin 1930 dhe sipas të dhënave, çdo vit prodhohen mbi 16 miliardë të tilla.
Menuja e festës
Për të gjithë të krishterët nëpër botë, festa e Pashkës është festa e parë dhe më e madhe e pranverës. Në qendër të gjthçkaje është lindja e jetës së re. Vezë, perime të gjelbra, mish qengji dhe pranvera zë vend dukshëm në kuzhinë. Përbërësit, të cilët ndalohen në periudhën e Kreshmës, si gjalpi, vezët, kremi etj., rishfaqen në një recetë të ndryshme, por që ka të njëjtin emër në gjithë botën dhe kjo është… Buka e Pashkës
Tradicionalisht, buka e ëmbël e Pash¬kës e ka origjinën nga Bizanti dhe kisha ortodokse. Receta e bukës së ëmbël është hasur që në periudhën homerike dhe ajo njihej gjithashtu edhe në Romën e lashtë.
Qengjat simbolizojnë Pashkën. Ata përfaqësojnë sakrificën e Jezusit për mëkatet e njerëzimit. Kjo traditë mund të ketë origjinën nga Pashka Hebraike, kur qengjat shiheshin si flijime. Për më tepër, qengjat u përmendën gjithashtu si simbol i sakrificës në shumë pasazhe në Bibël.
Simbolika të tjera përfshijnë veshjen e rrobave të reja. Kjo traditë simbolizon risinë dhe një fillim të ri. Mund të ketë filluar gjithashtu për shkak të të krishterëve të hershëm që kishin veshur rroba të reja të bardha për pagëzim gjatë shërbimeve të Vigjiljes së Pashkëve. Veshja e rrobave të reja gjithashtu simbolizon fundin e Kreshmës, pasi ato do të zëvendësonin rrobat e tyre të vjetra për ato të reja.
